A TAXONOMIC REVISION OF AEGILOPS CRASSA BOISS. (POACEAE) IN IRAN

Document Type : Research Paper

Authors

Department of Biology, University of Isfahan, Isfahan, Iran.

Abstract

The morphological characters of Aegilops crassa Boiss. and its distribution in Iran was studied using 32 populations. A wide range of variation in quantitative (plant height, awn length of lemma of upper spikelet, teeth length of glume of upper spikelet and spike length including awn) and qualitative (spike shape, glume hair and leaf surface) characters were found; however no subdivision in this species reasonably appeared to be valid. Geographically, Aegilops crassa occurs mainly along Zagroos mountains in the western parts of Iran.

Keywords


Article Title [Persian]

تاکسونومی گونه(Aegilops crassa (Poaceae در ایران

Authors [Persian]

  • فیروزه بردبار
  • محمد رضا رحیمی نژاد
دانشجوی دکتری گروه زیست شناسی دانشگاه اصفهان.
Abstract [Persian]

ویژه گیهای ریخت شناسی گونه Aegilops crassa و انتشار آن در ایران با بررسی 32 جمعیت انجام گرفت. تنوع زیادی در ویژگیهای کیفی شامل ارتفاع گیاه، طول سیخک پوشینه سنبلچه بالایی،طول دندانه پوشه سنبلچه بالایی و طول سنبله به همراه سیخک و همچنین ویژگیهای کیفی شامل شکل سنبله، پوشش کرکی پوشه و سطح برگ مشاهده گردید. در این گونه تقسیم بندی تحت گونه‌ای قابل قبولی امکان پذیر نیست. گونه Aegilops crassa به طور عمده در کوه‌های زاگرس در غرب ایران اتشار دارد.

Keywords [Persian]

  • Aegilops crassa
  • Genetic diversity
  • Iran
  • intra specific classification
 Badaeva, E. D., Friebe, B. &  Zoshchuk, S. A. 2002: Molecular cytogenetic analysis of tetraploid and hexaploid Aegilops crassa. -Choromosome Research. 6: 629- 637.
Boissier, E. 1846: Diagnoses Plantarum Orientalium Novarum, Ser. 1 (7): 129. –Lipsiae.
Bor, N. L. 1970: Gramineae in Rechinger, K. H. (ed.) Flora Iranica70: 194. -Akademisch Druk – und Ver Lagsanstalt. Graz.
Chennaveeraiah, M. A. 1960: Karyomorphologic and cytotaxonomic studies in Aegilops. -Acta Horti Gotoburgensis 23 (4): 85 – 178.
Eig, A. 1929: Monographisch- kritische ubersicht der gattung Aegilops. -Feddes Repertorium Specierum Novarum Regni Vegtabilis Beih. 55: 1- 228.
Hammer, K. 1980: Vorarbeiten zur monographischen Darstellung von Wildpflanzensortimenten: Aegilops L. Kulturpflanze. 28: 33- 180.
Mobayen, S. 1975: Flora of Iran (in Farsi). 1: 372-381. -Tehran University press, Tehran.
Parsa, A. 1950: Flore de l,Iran. 5: 817-828. -Ministere de l’ Education, Tehran.
Pereira M. P., Perez G. E. & Balbuena E. S. 2007: European Sweet Vernal Grasses (Anthoxanthum: Poaceae, Pooideae, Aveneae): A Morphometric Taxonomical Approach. -Systematic Botany. 32 (1): 43-59.
Popova, G. M., 1923. Wild species of Aegilops and their mass-hybridization with wheat in Turkestan. -Bull. Appl. & Pl. Breeding. 13: 475-481.
Rohlf, F. J. 2002: NTSYS-pc: numerical taxonomy and multivariate analysis system, version 2.11a. Applied Biostatistics Inc., New York. Seijo, G. & Fernandez, A. 2003: Karyotype analysis and chromosome evolution in South American species of Lathyrus (Leguminosae). -American Journal of Botany. 90: 980-987.
Seijo, G. & Fernandez, A. 2003: Karyotype analysis and chromosome evolution in South American species of Lathyrus (Leguminosae). -American Journal of Botany. 90: 980-987.
van Slageren, M. W. 1994: Wild wheats: a monograph of Aegilops L. and Amblyopyrum (Jaub. & Spach) Eig (Poaceae). -Wageninig Agriculture University Papers. 7:513.
Witcombe, J. R. 1983: A guide to the species of Aegilops L.: their taxonomy, morphology, and distribution. -International Board for Plant Genetic Resources (IPGRI), Rome, Italy. 74. Cited in: Badaeva, E. D. et al. 2002.Genome differentiation in Aegilops. 3. Evolution of the D- genome cluster. -Plant Systematics and Evolution. 231: 163- 190.