اعداد کروموزومی برای برخی از گونه‌های Persicaria (تیره علف هفت بند) از ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم پایه دانشگاه الزهرا.

2 دانش‌آموخته کارشناسی ارشد گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه دانشگاه الزهرا.

چکیده

عدد کروموزومی میتوزی برای 5 آرایه از جنس Persicaria (L.) Mill. برای نخستین بار برای ایران گزارش می‌شود. زیرگونه‌های P. lapathifoliaعدد کروموزومی  2n=22 را نشان می‌دهند که از اعداد کروموزومی که پیشتر گزارش شده است حمایت می‌کند در حالیکه اعداد کروموزومی گونه‌های p. minor و P. mitis 2n=40 هستند. نتایج با گزارشات قبلی برای دنیا مقایسه شده  است.

کلیدواژه‌ها


Albers, F. & Wisskirchen, R. 1998: In. R. Wisskirchen & H. Haeupler, Standardliste der Farn- und Blütenpflanzen Deutschlands. -Bundesamt für Naturschutz & Verlag Eugen Ulmer, Stuttgart.
Amiri, N. & Sharifnia, F. 2007: Revision of taxonomy of Polygonum sections in Iran by palynological characters. -Rostaniha, 8: 85-93.
Craig C. Freeman, James L. Reveal. 2005: Polygonaceae. Flora of North America North of Mexico, Provisional Publication. Flora of North America Association. vol. 5. http://www.efloras.org (accessed 04.05.2011).
Dempsey, R. E., Gornall, R. J. & Bailey, J. P. 1994: Contributions to a cytological catalogue of the British and Irish flora, 4. -Watsonia 20: 63–66.
Kim, S., Sultan, S. E. & Donoghue, M. J. 2008: Allopolyploid speciation in Persicaria (Polygonaceae): Insights from a low copy nuclear region. -Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A., 105 (34): 12370-12375.
Mosaferi, S., Keshavarzi, M. & Amini, T. 2010: Persicaria lapathifolia subsp. nodosa (Polygonaceae) is recorded for the flora of Iran.  -Iran. J. Bot., 16(2): 254-257.
Mosaferi, S. & Keshavarzi, M. 2011: Micro-morphological study of Polygonaceae tribes in Iran. -Phytol. Balcan. 17 (1): 89 –100.
Mosaferi, S., Keshavarzi, M. & Ghadam, P. 2011: Biosystematic study of annual species of Persicaria from Iran using SDS-PAGE. Phytol. Balcan. 17 (2): 185 – 190.
Probatova, N. S. & Sokolovskaya, A. P. 1989: Chromosome numbers in vascular plants from Primorye Territory, the Amur region, Sakhalin, Kamchatka and Kuril Islands. -Bot. Žurn. (Moscow & Leningrad). 74: 120- 123.
Ronse Decraene, L. P. & Akeroyd, J. R. 1988: Generic limits in Polygonum and related genera (Polygonaceae) on the basis of floral characters. -Bot. J. Linn. Soc., 98: 321-371.
Singh, R. J. 2003: Plant Cytogenetics. Second edition. CRC Press.
Stanford, E. E. 1925:  Possibilities of hybridism as a cause of variation in Polygonum. -Rhodora. 27: 81–89.
Stoeva, M. P. 1985: Chromosome number of Bulgarian angiosperms. -Fitologia. 30: 78- 79.
Sultan S. E, & Bazzaz, F. A. 1993: Phenotypic plasticity in Polygonum persicaria. II. Norms of reaction to soil moisture and the maintenance of genetic diversity. -Evolution 47: 1032–1049.
Timson, J. 1964: Study of hybridization in Polygonum section Persicaria. -J. Linn. Soc. 59: 155- 161.
Vanchova, M. & Zaborsky, J. 1980: Chromosome number reports LXIX. -Taxon. 29: 724.