گونه‌ای جدید از جنس اسپرس (تیره بقولات) در ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد پژوهشی/ مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی

2 استادیار پژوهش/موسسه تحقیقات اصلاح بذر و نهال کرج

چکیده

گونه Onobrychis marandensisیک گونه جدید انحصاری برای ایران است که در اینجا معرفی و شرح داده می‌شود. گونه جدید به جنس Onobrychis، زیر جنس Sisyrosema و بخش Heliobrychis تعلق داشته و در شمال غرب ایران در استان آذربایجان رویش دارد. این گونه بدون شک با گونه O. gaubae Bornm. خویشاوندی دارد اما در برخی صفات با یکدیگر تفاوت دارند که عبارتند از: برگچه انتهایی تخم مرغی کشیده (نه بیضوی – تخم مرغی)، به طول 43 تا 70 (نه 35 تا 45) میلی متر و عرض 19 تا 31 (نه 25 تا 30) میلی متر، بال‌ها مژکدار (نه بدون مژک)، گیاه با پوشش کرکی ابریشمی (نه با کرکهای کوتاه نمدی- کرک‌آلود)، گوشوارکها به طول 6 تا 11 (نه 3 تا 6) میلیمتر و جام گل به طول 18 (نه 13 تا 14) میلیمتر.

کلیدواژه‌ها


Amirabadi-zadeh, H., Abbassi, M. and Ranjbar. M. 2007: A new species of Onobrychis sect. Heliobrychis (tribe Hedysareae) from Iran.  -Iranian Journal of Botany, 13  (1): 53-56.
Amirabadi-zadeh, H. & Ghanavati. F. 2009: A new species of Onobrychis sect. Afghanicae (Fabaceae) from Iran. -Iranian Journal of Botany, 15 (1): 45-50.
Amirabadi-zadeh, H. 2011: New records of Hedysareae (Papilionaceae) from Iran. -Iranian Journal of Botany, 17 (1): 63-68.
Boissier, E. 1872: Flora Orientalis, 2: 525-553. –Genevae & Basilae.
Fig. 1. Onobrychis marandensis. -a. Habit with details of flower and pod. –b. Standard. –c. Wings. –d. Keels. –e. Calyx. –f. Androecium. –g. Pod. Photo from the holotype, Assadi & Mozaffarian 29886 (TARI).
 Cronquist, A. 1981: An integrated system of classification of flowering Plants. -Columbia University Press. New York.
Davis, P. H., Mill R. R. & Kit Tan (eds.) 1988: Onobrychis in Flora of Turkey and the East Aegean Islands. 10: 129-131. -Edinburgh: University Press.
Grossheim A. A. 1948, Leguminosae: Onobrychis in Shishkin B. K. & E. G. Bobrov (eds.), Flora of the U.S.S.R., vol 13: 244-281. -Izdatel'stvo Akademii Nauk SSSR Moskva- Leningrad.
Hedge, I. C. 1970: Onobrychis in Davis P.H. (ed). Flora of Turkey and the East Aegean Islands. 3: 560-589. -Edinburgh: University Press.
Kariatin, I. I. 1952: Onobrychis in Flora of Azerbaijan, vol. 5: 458-470. -Academy Navk Azerbaijan SSR, Baku.
Lock, J. M. & K. Simpson. 1991: Legumes of West Asia. -Royal Botanic Gardens. Kew.
Mabberley, D. J. 1997: The Plant-book, A portable dictionary of the vascular plants, 2nd ed. -Cambridge University Press. Cambridge.
Polhill, R. M. 1981: Hedysareae. - Pp. 367-370 in: Polhill, R. M & Raven, P. H. (ed.), Advances in Legume Systematics 1. - Kew.
Ranjbar, M. 2009: Onobrychis oshnaviyehensis sp. nov. (sect. Hymenobrychis, Fabaceae) from Iran. -Nordic Journal of Botany 27: 1–5.
Ranjbar, M., H. Amirabadizadeh, R. Karamian, & M. A. Ghahremani 2004: Notes on Onobrychis sect. Heliobrychis (Fabaceae) in Iran. -Willdenowia 34: 187–190.
Ranjbar, M., R. Karamian and F. Hajmoradi. 2009: Taxonomic notes on Onobrychis sect. Hymenobrychis (Fabaceae, Hedysareae) in Iran. -Novon 19: 215–218.
Ranjbar, M., R. Karamian, Z. Tolui, & H. Amirabadizadeh. 2007: Onobrychis assadii (Fabaceae), a new species from Iran. -Annales Botanici Fennici 44: 481–484.
Rechinger, K. H. 1984: Onobrychis in Rechinger, K. H. Flora Iranica, no. 157: 389–459. -Akademische Druck-u.-Verlagsanstalt. Graz.
Sirjaev, G. 1926: Onobrychis Generis Revisio Critica. -Publications de la Faculte des Sciences de L’Universite Masaryk Brno 76: 1-165.
Takhtajan, A. L. 1980. Onobrychis in Flora of Armenia, vol. 4: 249-270. -Academy of sciences of Armenistan SSR, Erevan.
Thulin, M. 1985: Revision of Taverniera (Leguminosae-Papilionoideae). -Symbolae Botanicae Upsaliensis 25: 44-95.
Yakovlev, G. P., A. K. Sytin, & J. R. Roskov. 1996: Legumes of Northern Eurasia, a Check-list. -Royal Botanic Gardens. Kew.