گونه جدیدی از بخشه Hypoglottidei سرده گون (تیره باقلاییان) از ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه زیست‌شناسی گیاهی و جانوری، دانشکده علوم و فناوری‌های زیستی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

2 بخش تحقیقات گیاه‌شناسی، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

3 بخش تحقیقات گیاه‌شناسی، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.

4 مؤسسه تحقیقات ژنتیک گیاهی و گیاهان زراعی لایبنیتز (IPK)، گاترسلبن، آلمان و مرکز تحقیقات تنوع زیستی آلمان (iDiv) هاله-ینا-لایپزیک، لایپزیک، آلمان

چکیده

در این مقاله Astragalus kazempourii به عنوان گونه جدیدی از فیروزکوه در استان تهران شرح داده شده است. داده های ریخت‌شناسی و تجزیه و تحلیل تبارزایشی برپایه توالی‌های ITS و ETS هسته‌ای ریبوزومی (nrDNA) این گونه را در بخشه Hypoglottidei و به عنوان گروه خواهری A. parvarensisقرار می‌دهد. گونه جدید از نظر ریخت‌شناسی، به واسطه داشتن ساقه کوتاه پوشیده از کرک‌های ساده متراکم، دمگل‌آذین کوتاه و کاسه بلند از گونه خواهری خود A. parvarensis متمایز است. نقشه پراکنش A. kazempourii ارائه و شرایط زیستگاهی این گونه و خویشاوندان نزدیک آن و همچنین وضعیت حفاظتی آن بحث شده است. با درنظر گرفتن صفات متمایز‌کننده بخشه Hypoglottidei در مقایسه با بخشه Brachylobium به عنوان آرایه بسیار نزدیک به آن، و نیز بر اساس شواهد مولکولی انتقال گونهA. bojnurdensis از بخشه Brachylobium به بخشه Hypoglottidei مورد تائید قرار می‌گیرد.

کلیدواژه‌ها


Bagheri, A., Maassoumi, A. A., Rahiminejad, M. R., Brassac, J. & Blattner, F. R. 2017: Molecular phylogeny and divergence times of Astragalus section Hymenostegis: An analysis of a rapidly diversifying species group in Fabaceae. -Sci. Rep. 7: 14033.
Blattner, F. R. 1999: Direct amplification of the entire ITS region from poorly preserved plant material using recombinant PCR. -Biotechniques 29: 1180–1186.
Candolle, A. P. de 1825: Prodromus systematis naturalis regni vegetabilis. 2. -Paris, 281 pp.
IUCN 2012: IUCN Red List Categories and Criteria. Version 3.1. 2nd ed. IUCN, Gland, 32 pp. Available from: http://jr.iucnredlist.org/documents/redlist_cats_crit_en.pdf (accessed 10 June 2019).
Kazempour Osaloo, S., Maassoumi, A. A. & Murakami, N. 2003: Molecular systematic of the genus Astragalus L. (Fabaceae): Phylogenetic analyses of nuclear ribosomal DNA internal transcribed spacers and chloroplast gene ndhF sequences. -Plant Syst. Evol. 242: 1–32.
Kazempour Osaloo, S., Maassoumi, A. A. & Murakami, N. 2005: Molecular systematics of the Old World Astragalus (Fabaceae) as inferred from nrDNA ITS sequence data. -Brittonia 57: 367–381.
Maassoumi, A. A. 2018: Fabaceae: Astragalus III. in Flora of Iran no.145. -Research Institute of Forests and Rangeland, Tehran, Iran. 766 pp.
Mahmoodi, M., Maassoumi, A.A. & Jalili, A. 2012: Distribution patterns of Astragalus in the Old World based on some selected sections. -Rostaniha 13(1): 39–56.
Podlech, D. & Zarre, Sh. with contributions by Ekici, M. Maassoumi, A. A. & Sytin, A. 2013: A taxonomic revision of the genus Astragalus L. (Leguminosae) in the Old World. vols. 1–3. -Naturhistorisches Museum, Wien, Vienna, 2439 pp.
Podlech, D. 1990: Die Typifizierung der altweltlichen Sektionen der Gattung Astragalus L. (Leguminosae). -Mitt. Bot. Staatssamml. München 29: 478.
Podlech, D., Maassoumi, A. A. & Zarre, Sh. 2012: Flora Iranica, Papilionaceae VII, Astragalus L. V. No. 179. -Akademische Druck- u. Verlagsanstalt, Graz, Austria, 312 pp.
Podlech, D., Zarre, Sh., Maassoumi, A. A., Ekici, M. & Sytin, A. 2010: Flora Iranica, Papilionaceae VI, Astragalus L. IV & Barnebyella Podlech. No. 178. -Akademische Druck- u. Verlagsanstalt, Graz, Austria, 430 pp.
Posada, D. & Crandall, K. A. 1998: Modeltest: Testing the model of DNA substitution. -Bioinformatics 14: 817–818.
Riahi, M., Zarre, Sh., Maassoumi, A. A. & Wojciechowski, M. F. 2011: Towards a phylogeny for Astragalus section Caprini (Fabaceae) and its allies based on nuclear and plastid DNA sequences. -Plant Syst. Evol. 293: 119–133.
Ronquist, F. & Huelsenbeck, J. P. 2003: MrBayes 3: Bayesian phylogenetic inference under mixed models. – Bioinformatics 19: 1572–1574.
Swofford, D. L. 2002: PAUP*. Phylogenetic Analysis Using Parsimony (*and Other Methods). Version 4. -Sinauer Associates, Sunderland, Massachusetts.