جنس میخک (.Dianthus L) در ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

چکیده

 
مروری از جنس میخک (Dianthus L.) در ایران شامل اشکالات رده‌بندی، اختصاصات مورد استفاده، کلید‌‌‌ شناسایی، منابع علمی، اسامی ‌مترادف ، شرح گونه‌ها، محل نمونه‌های تایپ، پراکندگی جغرافیایی، نمونه‌های دیده شده و بالاخره یادداشت‌های اضافی ارائه می‌گردد. در این مقاله جمعاً 34 گونه از ایران شناخته شده است.
5 گونه جدید بنامهای :
D. denaicus, D. diversifolius, D. hafezii, D. rudbaricus, D. sahandicus
 
نامگذاری و شرح داده می‌شوند. یک گونه جدید تشخیص داده شده ولی بعلت اینکه تنها نمونه موجود ناقص می‌باشد از ارائه نام و شرح لاتین آن خودداری شده است. اسامی زیر برای اولین بار مترادف شناخته می‌شوند.
D. fallax (= D. orientalis), D. binaludensis (= D. polylepis), D. stapfii (= D. macranthus), D. mazanderanicus (= D. tabrizianus), D. paniculatus (= D. strictus), D. colorantus (= D. pachypetalus).
چهار گونه بنامهای زیر بعنوان گونه جدید برای فلور ایران شناسایی می‌گردند.
D. aremeria, D. basianicus, D. calocephalus, D. inamoenus.

کلیدواژه‌ها

مراجع

Boissier, E. 1867: Flora Orientalis vol 1: 479-516. -Basiliae & Genevae.
-1888: Flora Orientalis, suppl. 76-81.­ -Basiliae & Genevae.
Bornmüller, J 1905: Flora der Elburzge­birg Nord-Persiens. -Bull. Herb. Boiss. 5: 60-61.
-1906: Plantae Straussianae. -Beih. Bot. Centralbl. 19 (2) 212-214.
-1910: Collectiones Straussianae novae.­ -Beih. Bot. Centralb1. 27: 310-311.
-1911: Iter Persico-Turcicum. -Beih. Bot. Cent. 28: 133-135.
-& Gauba, E. 1935: Florulae Keredjensis fundamenta. -Fedde. Repert. 39: 88-89.
Freyn, J. 1895: Ueber neu und bemerken­swerthe Orientalische Pflanzenarten. -Bull. Herb. Boiss. 3: 75-76.
Grossheim, A. A. 1945: Flora Kavkasa 3: 278-298 (in Russian). -Moskva & Leningrad.
Handel-Mazzetti, H. F. 1912: Pterido­phyta und Anthophyta aus Mesopota­mien und Kurdistan sowie Syrienum Prinkipo. -Ann. Nat. Hofmus. Wien 26: 152-154.
Lemperg, F. 1936: Studies in the peren­nial species of the genus Dianthus L.­ -Acta Horti Gothoburgensis 11: 71-134.
-1941a: in K. H. Rechinger Plantae novae Iranicae (et Regionum adjacen­tium). -Fedd. Repert. 50: 259-262.
-1941b: Ergebnisse einer botanischen Reise nach dem Iran, Teil 2. -Ann. Natur. Mus. 51: 386-387.
Marschall Bienberstein, L. B. F. 1808: Flora Taurico-Caucasia 1: 323-332.­ -Charkouiae.
Parsa, A. 1951: Fl. de l' Iran Vol. 1: 984-1001. -Tehran.
Rechinger, K. H. 1983: Acht neue Arten der Gattung Dianthus (Caryophyl­laceae aus dem Gebiet der Flora Iranica. -Plant. Syst. Evol. 142: 239-246.
Reeve, H. 1967: in P. H. Davis Flora of Turkey 2: 99-131. -Edinburgh.
Schischkin, B. K. 1936: in V. L. Komarov Flora of the USSR 6: 804-861 and 896-900. -Moskva & Leningrad.
Stapf, O. 1885: Die Botanischen Erge­bnisse der Polakschen Expedition nach Persien im Jahre 1882. Theil 2. -Denk. Akad. Wiss. Wien, Math. -Nat. Kl. 51: 278-280.
Takhtajan, A. L. 1956: Flora Armenia 2: 188-210. -Erevan.
Tutin, T. C. 1964: in Tutin et al, (eds.) Flora Europaea 1: 188-204. -London.
Weissmann-Kollmann, F. 1965: A taxo­nomic study in Dianthus of Palestine and of the neighbouring countries.­ -Israel Journ. Bot. 14: 141-170.
Williams, F. N. 1893: A Monograph of the Genus Dianthus Linn. -Journ. Linn. Soc. (Bot.) 29: 346-478.

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 22 آذر 1394
  • تاریخ پذیرش: 22 آذر 1394

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار