بازنگری تاکسونومی جنس Vulpia (Poaceae, Poeae) در ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد/گروه زیست‌شناسی دانشگاه اصفهان.

2 استادیار/گروه زیست‌شناسی دانشگاه اصفهان.

3 استاد/گروه زیست‌شناسی دانشگاه اصفهان

چکیده

بر مبنای بازبینی تاکسونومیک جنس Vulpia و منابع مربوط آن در ایران این جنس با پنج گونه و چهار زیرگونه در ایران به رسمّیت شناخته می‌شود. نوآوری این مطالعه برای فلور ایران شامل موارد زیر است: معرفی یک تاکسون جدید: .V. unilateralis subsp. tomentosa معرفی یک گزارش جدید برای ایران: V. ciliata subsp. plumosaواصلاح نام‌گذاری V. ciliata Dumort. و پذیرش موقعیت تاکسونومیک اصلاح شده­ی گونه­ی  Nrdurus maritimus (L.) Murb. به Vulpia unilateralis (L.) Stace بر ای فلور ایران.

کلیدواژه‌ها


Auquier, P. H. 1977: Bulletin du Jardin Botanique National de Belgique 47 (1-2): 123.
Boisser,  E. 1884: Vulpia Gmel. in Flora Orientalis vol. 5 : 627-632. –Genevae & Basileae.
Bor, N. L. 1968: Gramineae in Townsend, C. C., Geust, E. and AL-Rawi, A. (eds.). Flora of Iraq vol. 9. -The ministry of Agricalture of the Republic of Iraq, Baghdad.
Bor, N. L. 1970: Vulpia Gmel. in Rechinger, K. H. (ed.) Flora Iranica. 70: 88-91. –Graz.
Cotton, R. & Stace, C. A. 1976: Taxonomy of the genus Vulpia (Gramineae) I Chromosome numbers and geographical distribution of the Old World species. -Genetica, 46: 235-255.
Gray, S. F. 1821: Natural Arrangement of British Plants, According to Their Relation to Each Other ii. 124. -London.
Gmelin, C. C. 1805: Vulpia myuros in Gmelin, C. C. (ed.) Flora Badensis 1: 8-9. – Alsatica.
Guinochet, M. & Faurel, L. 1955: Vulpia Gmel. in Flore de Ľ Afrique du Nord. 3: 172-199. -Paul Lechevalier. 12, Rue de Tournon, 12. Paris (VIe).
Krechetovich, V. L. & Boborov, E. G. 1934: Vulpia Gmel. in Komarov, V. L., Rozhevits, R. Y. and Shishkin, B. K. (eds.), Flora of the U. S. S. R. (English translation) vol. 2: 425-428, Russian Pages. -Bishensingh Mamahendra Pal Singh and Koeltz Scientific Books.
Ledebour, C. F. V. 1853: Flora Rossica sive enumeration plantarum in totius imperii Rossica provinciis Europaeis, Asiaticis and Americanis hucusque observatarum: 349-350 - Stuttgratiae: sumptibus librariae E. Schweizerbart.
Linnaeus, C. 1767: Mantissa Plantarum. Generum Editionis vi et Specierum Editionis ii. 35.
Lu, Sh. & Phillips, S. M. 2006: Gramineae in Wu, Z. Flora of China 22. -St. Louis.
Nasir, E. & Ali, S. L. 1982: Flora of Pakistan (Poaceae) 143. -Herbarium Royal Botanical Gardens Kew, England.
Parsa, A. 1950: Flore de L'Iran vol. 5: 745-749. -Publication du Ministere de L'education Museum d'Histoire Naturelle de Tehran, Tehran.
Post, G. E. 1896: Flora of Syria, Palestine and Sinai from the Taurus to Ras Muhammad, and from the Mediterranean Sea to the Syrian desert 8: 191. -Beirut, Syria: Syrian Protestant College.
Reichenbach, H. G. L. 1830: Flora Germanica excursoria ex affinitate regni vegetabilis naturali disposita, sive principia synopseos plantarum in Germania terrisque in Europa media adjacentibus sponte nascentium cultarumque frequentius 19. -apud Carolum Cnobloch.
Soják, J. 1980: Časopis Národního Muzea v Praze, Rada Přírodovědna 148 (2): 77. -Prague.
Stace, C. A. 1978: Changing concepts in the genus Nardurus Reichenb (Gramineae). -BOI. J. Unn. Sac., 76: 344-350.
Stace, C. A. & Cotton, R. 1980: Vulpia Gmel. in Tutin, T. G., Heywood, V. H., Burges, N. A., Moore, D. M., Valentine, D. H., Walters, S. M. and Webb, D. A. (eds.), Flora Europaea vol. 5: 203-204. -Cambridge University Press, Cambridge.
Stace, C. A. 1985: Vulpia Gmel. in Davis, P. H. (ed.), Flora of Turkey and the East Aegean Islands vol. 9: 451-459. -Edinburgh University Press. Edinburgh.
Tsvelev, N. N. 1983: Vulpia Gmel. in Grasses of the Soviet Union II: 636-640. -Oxonian press PVT. LTD.